Opis

Książka Piotra Majewskiego w szerokim zakresie dotyczy zagadnienia kluczowego dla polskiej sztuki po 1945 roku – rozumienia i granic pojęcia nowoczesności. W planie węższym zaś autor poddaje refleksji rozmaite aspekty malarstwa materii, jednego z ciekawszych zjawisk artystycznych okresu polskiej odwilży. Porządkuje materiał, ustalając topograficzno-chronologiczno-genologiczne ramy zjawiska oraz jego typologię. Znalazła się tutaj charakterystyka alfabetu środków ekspresji stosowanych przez artystów związanych z Grupą Krakowską II (Jadwiga Maziarska, Jonasz Stern), Grupą Nowohucką (Janusz Tarabuła, Witold Urbanowicz), Grupą Zamek (Włodzimierz Borowski), a także wielu innych, działających poza wspomnianymi środowiskami: od kapisty Piotra Potworowskiego po twórców konstrukcji przestrzennych – Antoniego Starczewskiego i Krystyna Zielińskiego. Autor podejmuje również próbę wskazania kierunków kontynuacji opisywanej tendencji. Wszystko to sprawia, że praca stanowi niezwykle cenny wkład do istniejącej wiedzy: ustala rodzaj metodologicznego kodu, który z pewnością okaże się przydatny w dalszych badaniach nad polską sztuką XX wieku.

dieta przy chorobie wrzodowej, hyabak zamiennik, vichy krem idealia, dr bodnar covid, peritol na apetyt, finlepsin, theraflu zatoki cena, jędrny biust, syropy wykrztuśne dla dzieci, egzema domowe sposoby, olejek z czarnuszki do twarzy, płyn do przemywania ran, zbyt wysoki puls, wazektomia odwracalna, benzacnen, loreal revitalift laser renew, niedokrwistość w ciąży

yyyyy